Sycylia jest gorącą piaskową kroplą w basenie Morza Śródziemnego, rozległe plaże przyciągają turystów, niekończące się pola drzew oliwnych i miasteczka, małe "paesini", na wzgórzach ciekawią i zachwycają przyjezdnych, a dymiąca Etna intryguje wszystkich, łącznie z mieszkańcami wyspy, przyzwyczajonymi już do jej cichych pomrukiwań.
Najbardziej wyjątkowy obraz Sycylii wyłania się jednak w miejscach, gdzie przestaje być ona oczywista, gdzie asfaltowa droga się kończy lub przerywa, w oddali widać piękne, opuszczone kamienne domostwa, a przy krętej jezdni pasie się stado puszystych białych owiec.
W pełni lata sycylijskie pola przybierają miodowych odcieni, a na okalających dolinę wzgórzach kręcą się ospale olbrzymie skrzydła wielkich wiatraków. Te ospałe giganty, umieszczone na szczytach wzgórz wydają się osłaniać linię horyzontu, wręcz znajdować się na krańcu świata.